نمی دانم تا حالا به دنیای خواننده ها سرک کشیدید یا نه. دنیای متفاوتی دارن هم با ما و هم با هم. یک طرف گروه ها و خواننده های بچه مثبتی چون کریس دی برگ و ابی و داریوش و کسانی اینچنین و از طرف دیگر خواننده هایی چون منسون و بریتنی اسپیرز. البته منسون از هیچ لحاظ با بریتنی قابل قیاس نیست. البته بهتر بود برعکس بگم یعنی بریتنی بی محتوا با منسون که شعر های سنگینی دارد(از نظر من) قابل قیاس نیست. اما عاملی که منسون را از نظ من یک هنرمند واقعی کرده آهنگ زیبایی هست که برای فیلم رزیدنت اویل 1 تهیه و تنظیم کرده که واقعا سنگین و جا افتاده است و شاید (که نه حتما ) می شود اعتراف کرد که بخش زیادی از زیبایی و هول و هراس این فیلم قدیمی ( محصول سال 2000) به خاطر آهنگ این هنرمند است. اگر الان مایل شدید که به آلبوم ها و آهنگ های مرلین منسون گوش بدید توصیه اکید می کنم به هیچ عنوان عکس ها و یا حتی شو های این خواننده را نبینید چون ممکن است با دیدن قیافه و آرایش این خواننده که یواش یواش هم در بین دیگر متال خوان ها و خواننده های آمریکایی مد شده حالتون از هر چی آهنگ و موسیقی بهم بخورد. اما همانطور که گفتم سبک جالبی ظهور کرده. این هم ساندتراک اویل